‘k Zén mi në stieló ien dë háánd gëbóuwërën, bé wijzë va sprèè’ën, mè ’t hi wénnig gëschóuwëlën of mé lèèvën ha ër gans andërs ötgëzien.

Löt ós ës trug gòn na ’t jauwër neegëtienzeuvënenzeuvëtig. ‘k Zauwët ien dë dèrdë kleutërklas bé ‘n juuffrouw die dè ’k nie bé nààm gòn noemën. ‘k Gieng toen nog gèèrë na ’t schóuwël, zee’ër toen dènnëw bëgóssën të leejërë schrijvën. Allé jè, ien dë léstë kleutërklas bëgóssën toch vóllëmbak dë vurbëreidëndë oefëningskës: stripkës tré’ën, böllë’ës teejë’ënën, luskës màà’ën en van dè sórt dings. Ik wààr tààmëlëk hènnëg mi në stieló en nogal përféksjënistis èngëleet. Mi m’n tungskën öt mé munnë’ën maktën ëk dë schònstë böllë’ës, stripkës en luskës, mè naa èllëk gëschreevë blèj’ë moestë mi öw buukskë na dë juuffrouw gòn um të lauwëtë kij’ën of gë wöl deegëlëk klauwër wààrt. Allë keejërë wààr ëkik léstë man. Allë dààgë vanhèèr. Umdè ‘t vur mé schòn en zjuust moes zén. Böllë’ës schòn rónd, luskës schòn tussën dë lij’ës, gë ként dè wöl. Ik vón dè òp dën duujër zó vërvèèlënd en ambëtant um alté mè lést të zén, dè’k óp në schònë keejër óp mën allërrapstën ë blèj’ë vól luskës gëschreevën ha. Zó fiejër as në gietër liep ëk na dë juuffrouw. Ik wààr fërdoemë jést! Dë rapstë van allëmòl! Klauwër um dë fillësietássies ien óntvangst të nimmën. Ik vërwochtën applaus, ’n stòndë óvassie en ivvëntuuweejël ‘n gààw middaliej! Dë juuffrouw keek na mën luskës, diej èègëlëk zómè raprap en van hapsnap gëteejë’ënd wààrën, leej mëm buukskë neejër en góóf mé ’n fèrrëm klèts rèècht ien ’t gëziecht. Ik kan ölliej mi dë háán óp ’t hèrt zéggën: ‘k hém nóuwët veul klètsë gëkreegën, vural umdè ‘k alzëlèèvën ëm brààw mènnë’ë gëweest zén. Heejël ötzóndërlëk kreeg ëk ‘s ’n pèts, mè die ha ‘k dan mësschien wöl vërdiend of ‘k zààg zë toch minstës va wéds afkommën. Dees was tëtauwël óp ‘t ónvërwochs en ien mén óógën zó ónrèchtvjèrrëg as ‘k weet nie wa. Dè di zeejër! Vijfenveejërtig jauwër nàà dààtëm vuul ëk die klèts nog alté.

Nóuwët zén ëk tërnàà nog ècht mi dë vól goesting na ’t schóuwël gëgòn. Ik haggët ër ècht nie mir óp stòn. Èllë’ë mjéstër, juuffrouw of leejërauwër was në pótënsjeejëlë mishandëlèèr en vur mé part kóssë zë óp vurháánd al hun schup afkössën. ‘k Zörgdën alté dèèn zë öt mém buurt bleevën en m’n kónsëntrássiej gieng nie mir na dë léssën, mè na zó ónópvallënd meugëlëk zén. Fantëzeejërën dee ‘k ók cónstant. Miens, kós ëkik toch fantëzeejërën ien mën èègën, dè hawdë nie vur meugëlëk. Mén gëdààchtë weejërë praktës alté ien nën andërë wèèrëld. Vijf mënuutë nadè ‘k die jéstë pèts ha gëkreegën, hieng die juuffrouw al án në groewëtëm bóóm të béngëlën án ’n giegantissë lus die dè ‘k gëmakt ha mi mënnë reuzëstieló en ónvërwochs rónd heurë kop gëgówwëjd ha. Heur vërdiendë lóuwën, die ààw héks! Gén kómpassiej. Puujërën horror drómdën ëkik vantijd.

‘k Hém sjààns gëhad dè ‘k óp veulërlèèj gëbied gëwéldëg joewschierëg van auwërd wààr (en nog zén) en dè ‘k veul óp mën èègë gëleejërd hém. Vur ‘t zèllëfdë gèld ha ‘k mënnë stieló vur jéns en vur alté óóvër dë hààg gësmeetën! Stélt öw dè veur! Wa was ër dan va mé gëwóuwërën, mi mën tweejë lingsë háán? ‘k Mag ër niej èn déng’ën!

Van dën andërë kàànt hi heejël dè gëbeurën ër ók wöl vur gëzörgd dè ‘k nogal në lèèvëndëgë fantëziej hém en dè ‘k në gróndigën hee’ël hém án al wa ónrèchtvjèrrëg is. Zó ziedë mè.