Buitenpeentje

Ik val niet graag op, maar heb een voorliefde voor felle kleuren. Voorlopig haalt de trots het van de spijt, ook al lachen de kinderen me al de hele dag uit en spreken ze me constant aan met een Hollands accent. ‘Let maar op, of straks zit je in de

Hët hèrt van dë Gert

Në gèldwollëf! Nën ènstéllër jéstë klas! Në vrààwëzot! Of bèètër gëzeet: jénnën diejë mi zën peujët nie van dë jóng vralliej kan afblijvën! Në flààwë plëzantën! Nën háátërë klauwës! Óóvërtijd hi iej plastie’ë sjieruurzjie lauwëtën duun um zën óógën ëmóóg të tré’ën. Në narsist eest! Hóógë beujëm vangë

Hete Lucht

Wat een geluk bij een ongeluk. Onze oven bevindt zich immers op ooghoogte. Op die manier kan ik zonder nek-, rug-, of andere problemen het bakproces van de hapjes volgen. Toen ik zo-even in zeven haasten de verpakking openscheurde omdat ik deze nog snel bij het papierafval wilde proppen voor

Dën ochtëndstónd hi gààd ien dë mónd

Dën ààvónd duu wor ëk zèllëf ók goe ien zén: vallën. Mi dë deur ien huis, óóvër mén wóuwërdën, óp iemand, öt dën tóuwën, iemand ien dë reedë of mi mé gat ien dë bóuwëtër, mè gëlu’ëg nie óp ménnë kop of óp mé munnë’ën. Vallën èn ópstòn,

Het mooie van morgen

Ik word weleens beticht van opschepperij. Vanavond zal dat niet anders zijn. Een half uurtje geleden heb ik, luidkeels zingend uit het oeuvre van André van Duin, twee grote bloemkolen afgekookt, waarna ik met behulp van boter, vloeiende bloem, melk, nootmuskaat, peper, zout en flink wat handenarbeid een witte saus

Vërjauwërdë feitën

‘k Zén mi në stieló ien dë háánd gëbóuwërën, bé wijzë va sprèè’ën, mè ’t hi wénnig gëschóuwëlën of mé lèèvën ha ër gans andërs ötgëzien. Löt ós ës trug gòn na ’t jauwër neegëtienzeuvënenzeuvëtig. ‘k Zauwët ien dë dèrdë kleutërklas bé ‘n juuffrouw die dè ’k nie bé

Ten voeten uit

Het begin van alle wijsheid, de eerste stap naar volwassenheid en het einde van de meeste illusies. Dat is zelfkennis. Weten wat je kan en wat je niet kan. Gebreken opmerken aan jezelf en tegelijkertijd je talenten ontdekken. ’t Is natuurlijk een heel karwei om eigen sterktes en zwaktes in

Sintërklauwës

Në groewëtë fèn va Sintërklauwës zén ëkik nóuwët gëweest. Toen dè’k heujërdën dè diejën ien feitë nie bëstón, vónnëk dè génjéns èrrëg. Ik vuuldë mén èègë wöl lómp en najief. ‘k Ha fërdoemë zèllëf bëkans dëm bauwërd ien dë kèèl vurraleejër dè’k deurha dè dë zénnë nie ècht

Wat ben ik toch een rund

Ik hou het liever eenvoudig. En ordelijk. Ik sorteer. Zowel mijn afval als mijn gedachten. Het eerste omdat het beter is voor het milieu en het mijn burgerplicht is, het laatste leg ik mezelf op, anders word ik gek. Mijn maatschappijkritische blik heb ik jaren geleden al in de pmd-zak

't Kumt allëmòl zó nààw nie

Hier stòn ëk dan. Heejëlëgans alleejën. Vruugër was dën afwas ë spisjauwël, neejë, vural ë sósjauwël mómènt. Rónd zés uujërë sààvës stóó ’k m’n peujët ien dë pómbak, ien bëkan kóó’ënd wauwëtër (hoe wèrrëmër, hoe bèètër vur dë próópërieteit, zi die van ós alté) en wastën af en

Mijn rotonde

De straat waarin ik nu al meer dan zeven jaar woon is ondertussen ‘mijn straat’ geworden. Hier voel ik me thuis. Dat is veel minder evident dan je op het eerste gezicht zou denken. Ik kan het weten, want ik ben in mijn leven al een paar keer verhuisd. Verknocht

Èrrëfstrauwët (de Erfstraat)

Van tijd weujërdt në miens al ës nostalgies. Zómèr ienjéns. As mé dè teegëworrëg óóvërkumt, schrijf ëk al ës ë gëdiechskën. Óóvër vruugër, toen dè’k nog ë klèèn Danniej’ë wààr en ménnë wèèrëld bëkan nie gröttër was dan ós strauwët. ‘t Za kunnë zén dè gë dë miensë

Grijze massa

Een te gekke party was het. Leuke sfeer, lekker eten en een ruim assortiment aan alcoholische en non-alcoholische dranken: Belgische bieren, Franse wijnen, Italiaanse limoncello, Spaanse sangria, Amerikaanse cola en melk uit Koeweit. Maar ik had geen zin om te feesten. Het water stond me aan de lippen. Niet dat

Danny Diejalékt - Vlamsë Fillëmkës

Teegëworrëg eest ópléttë gëblauwëzën óp ’t vlak va prààjvëssiej, ók ien d’èègë kóuwëj. Dë jóng loopën hoe langs hoe meejër lék klèèn riejóuwëljoernalisjës ààchtër në miens zénnë rug um ien ’t gëniep fillëmkës të maa’ë mi hun smààrtfówns, hun tèblëts of al diej andër multiemeediadingskës. Ik mag mën

Ontdaan

Een eenzame ochtend. Vrouw en kinderen moesten dringend weg. Nageslacht naar school, echtgenote naar dokter voor bloedname. De tafel is een puinhoop. Soms is ontbijten een haastige happening, een enerverend evenement. Zelf neem ik er liever de tijd voor. Indien mogelijk. Ik geniet nog wat na met een extra kop

Danny Diejalékt - Wa të hààwën en t'ónthààwën

’t Is toch wöl van dën hónd z’n klóuwëtën as gë allë vijf vuujt ‘n krèts ien öw kèèl hét en gë moet veul prauwëtën. Och jè, èègëlëk kan ëk ‘t ók èèvëzeejër ópschrijvën of zówwë.’t Is lék gë’t gèèrën hét en zot zén duu génnë zeejër