Proffëteejërë van dë sietëwassiej
Tweejë mënuutën en hallëf. Zólang lag ëk ien dë zèètël nàà ménnë middag. Pas óp, dè was zee’ër ë jauwër gëleejën dè ‘k nog wààr gòn liggë nadè ‘k gëèètën ha. Ötbui’ën, zó noemë zë dè teegëworrëg. Jè, ‘t was spaghéttie en dan dèrrëf ëk mén èègën al ës wa të óóvërlauwëjën. Dan kundë ‘t bèètër wa kalmkès èn duun of gë zé dë rèst van dën dag génnë frang mir wèjjërd. En nën euro al gans nie.
“Papa, wil je met ons mee gaan winkelen?” Dë klènstë va mén tweejë dòòchtërs. Zë flöstërt ët ien mén óuwër en mi mén óógë diecht zég ik drèk “neejë”.
“Please?” Zë hawt niej af. Dè was të vërwochtën. Allë vralliej zén zóuwë. Allé, allë vralliej öt mén huishààwën allëszins. Ik duun mén óógën óópën en dan zien ëk dè gëziechskën … en dan zén ëk vërlóuwërën.
“Wa héddë nóuwëdëg? Wë zén giestërën nog ien dë Colruyt en dë Lidl gëweest,” zég ëk, déng’ënd èn ménnë leejëgë portëmónneej.
“Niks.”
“Hoe, niks? As gë niks spissëfiek nóuwëdëg hét, dan moetë toch nie gòn wing’ëlën? Of zien ëk dè vërkeejërd?”
“Dè ziedë vërkeejërd,” zi zë, “ien dën Action vijnë wij alté iet dèènëw kunnë gëbrui’ën. Teejë’ëngërief of schildërmatriejauwël of glinstërdingskës of óuwët zèllëfs smink. Bréngdë ós dor astëmblief hénnë, allërliefstë papa?” Zë wit dè ‘kik gëmè’ëlë’ër të vërlèèjë zén as zë Lómmëls pròt, en as zë mi hur ögskes bëgint të knippërën.
Adstë dòòchtër is ër kommë béstòn. Zë knikt lék ë missiebuskën. En zë lacht al ë klèè bitskën, umdè zë vuult dè ‘k sèvvës gòn toegèèvën. Wirral. Vur dë zóveulstë keejër.
“Mè wöl van ullie èègë gèld, éh, want ëk blijf ëkik nie spónsërë, zallë. Allé vröt, trékt öllie jassë mèr èn, dan zénnëw wég. Mè dan vijn ëk wöl dè gélliej strak ménnëm buuróó en ók öllie spulkamër moet ópruimën en ménnë nèk moet masseejërën.”
Zë kij’ë mëkandërë në sëcónd èn, kni’ën, lachën en zéggën dè wë “nën diejl” hémmën. Óp zën Amériekáns.
Die hém ëk schòn liggë, die tweejë! Weetë zij veul dè ‘kik zówa vërslaafd zén èn dën Action! Alté as ëk dor ien dë buurt zén en ëk zén óp ménnën alleejënën, gòn ëk ër binnën. Zë hémmën dor dik van die hènnëgë nótiesiebuukskës en stielóós, potleuj en andër schrijfmatriejauwël. Weetë zij veul dè ‘kik tëstrak mé léstë buukskën hëm vólgëschreevën! Dè’s al van toen dè ‘kik ë klèè mènnë’ë wààr dè ‘kik alté wöl gèèrë wuldë gòn zien ien wing’ëls mi kantóuwërmatriejauwël en dè’s zèldën dè ‘kik niks kóóp. Gë kunt mé nie gëlu’iggër maa’ën as na zó’në wing’ël të gòn. En allës is dor kèèjgoejëkóóp, dè héddë dan ók nog!
Óp në fietla zén wë dor. Ien dë wing’ël gi iedëreejën zénnë gang. Zélliej pa’ë zó mèènë’ën en tassën ien wa zë kóópën tërwéltën dè zë heejël diejë wing’ël afgòn. Zèllëf lóóp ëk na dë nótiesiebuukskës en ëk vuul die eejën vur eejën af. Tussën ós gëzeed en gëzweegën: dè is vur mé bënàà gëlék séks. Në fétisj. Nie meejër of nie mindër. Sómmëgtë andër miensën hémmën dè mi blóuwëtë vuujt, of rubbër, of lèèr. Lòt zë duun! As zë mè gëlu’ëg zén! Gëlék as ëkik mi ménnën ópgërömdëm buuróó, en ménnë nék diejë gëmasseejërd weujërdt, en vurral mi mén joew nótiesiebuukskës. Gënietën!
Danny VANDENBERK