De Lommelse Gazet heeft verslag gedaan over twee bijeenkomsten van 'Lommel Spreekt Live' in CC De Adelberg en in ’t Klosterhof. Op initiatief van het stadsbestuur is er een enquête gehouden om de bevolking meer te betrekken bij het plannen van projecten.

Tweeëneenhalf duizend reacties, dat is bijna 10% van de ca. 29.000 volwassenen Dat is zeker niet slecht. Op de twee daaropvolgende bijeenkomsten hebben tussen de 30 en 40 geëngageerde inwoners gediscussieerd over thema’s als mobiliteit, netheid en veiligheid en wonen. De voorstellen die werden geopperd zijn op zich goed, prima zelfs.

Maar, eh…? Veertig inwoners die de moeite nemen om mee te praten hoe Lommel leefbaarder te maken? Dat is ruwweg 0,1% van onze bevolking. Met alle respect voor de deelnemers: je kunt dit is niet echt een representatieve vertegenwoordiging noemen.

Wie ben ik om daar kritiek op te hebben, terwijl ik zelf ook verstek heb laten gaan? De uitnodiging om deel te nemen heb ik slechts vluchtig gelezen en toen terzijde gelegd. Het sprak me niet aan en eerlijk gezegd heb ik niet de moeite genomen om uit te zoeken waarom niet.

Na het lezen van de twee verslagen begon het me te dagen wat ik in de opzet mis. Het is niet zo dat de rest van de bevolking niet geïnteresseerd is: tijdens wijktochten, op de markt, aan de poorten van bedrijven het afgelopen jaar heb ik gemerkt dat veel mensen maar al te graag over hun verhaal, hun problemen en zorgen willen praten.

Waarom komen ze dan niet opdagen bij een uitnodiging van het stadsbestuur om te vertellen hoe Lommel leefbaarder moet worden gemaakt? Wantrouwen in de politiek zal er voor een deel mee hebben te maken, maar dat is het niet alleen.

Zorgen over stijgende prijzen terwijl de lonen geblokkeerd blijven, over betaalbare huisvesting, over toenemende armoede en sociaal isolement, het ontbreken van voorzieningen in de gehuchten en het sombere toekomstperspectief van de Arizona-coalitie staan bij veel bewoners hoog op hun lijst van belangrijke problemen. Problemen die veelal te maken hebben met  het federaal- en Vlaams beleid. Lommel, als gemeente, heeft weinig middelen om daaraan iets te doen. Maar weinig is niet hetzelfde als niets.

Neem nou het voorstel van de deelnemers voor een herverdeling van de sociale woningen. Er zouden er meer in het centrum beschikbaar moeten komen voor met name ouderen. Meer sociale en/betaalbare woningen lijkt me een goed idee, maar herverdeling? Betekent dat er straks minder sociale woningen of betaalbare woningen beschikbaar zijn in de gehuchten? Het gemeentebestuur kan het aantal betaalbare- en sociale woningen ook opschroeven door bindende afspraken te maken met projectontwikkelaars. De Vlaamse overheid subsidieert dit soort initiatieven zelfs.

Wat betreft de leefbaarheid in de gehuchten: ik woon in Kolonie, een gehucht dat, vooral dank zij Peter Maes en actieve buurtbewoners, sterk aan leefbaarheid heeft gewonnen. Het moet toch mogelijk zijn om dit ook in andere gehuchten te realiseren?

Het is tegen de wet om Peter te klonen, maar er lopen ongetwijfeld anderen van zijn kaliber rond. Misschien beter meer inzet en focus leggen op het verbeteren van de leefbaarheid in de andere gehuchten?

Dat is eigenlijk wat ik mis in dit hele verhaal: een lange termijn visie waarin deze en andere problemen, zoals voldoende kinderopvang en betere mobiliteit, worden ingekaderd.

Nogmaals: ik heb respect voor het initiatief van het stadsbestuur en voor de voorstellen van de deelnemers van 'Lommel Spreekt Live', maar ik vraag me af op dit voldoende is.

Lommel staat voor grote veranderingen, onder andere door de komst van de glasfabriek (met een eigen woonwijk?) en de geplande uitbreiding van ASML. Waarschijnlijk zal een aanzienlijk deel van de werknemers zich vestigen in Lommel en Pelt, waardoor de druk op de woningmarkt nog meer zal toenemen.

Nu al vertrekken jongeren uit Lommel vanwege het gebrek aan betaalbare huisvesting en zijn er bewoners die noodgedwongen onderdak hebben geaccepteerd in panden die de naam woning niet waard zijn. En dan heb je nog asielzoekers die het statuut van vluchteling hebben gekregen en volgens de wet recht hebben op huisvesting en hulp bij het zoeken naar werk.

De voorstellen van de deelnemers aan 'Lommel Spreekt Live' verdienen zeker aandacht, maar dat geldt ook voor problemen die hoog op het lijstje staan van bewoners die tot nu toe niet of nauwelijks hebben gereageerd. Als stadsbestuur ben je tenslotte verantwoordelijk voor álle inwoners.

Als de animo om daadwerkelijk op deze manier mee te discussiëren zo klein is, is het dan niet beter om, in navolging van het gezegde over ‘Mohammed en de berg’, de discussie te verleggen van het centrum naar de gehuchten?

Dat maakt de stap voor de bewoners om hun problemen te uiten en voorstellen te doen in ieder geval kleiner. Wie weet is het dan mogelijk om een breed gedragen lange termijn visie te ontwikkelen, waar onze hele bevolking zich in kan vinden.

Benny AHLERS