Op 16 augustus 1946 voltrok Gust Wellens een huwelijksverbintenis...
Veel van onze dorpsgenoten zullen de man niet kennen. Maar in een overwegend katholieke gemeenschap, honderd jaar geleden, was hij in ons dorp een meer dan bepalend figuur. Hij was zowat bij alles wat in de parochie gebeurde betrokken. Ik ben het boek van Pastoor Kortleven moeten induiken om wat van de man te weten te komen, en ik citeer: organist in de kerk, dirigent van het zangkoor in de kerk, spelend en besturend lid van de fanfare van De Rossen, stichter en spelend lid van de toneelgroep ‘Het bange kind’. Had die man nog tijd voor iets anders. Ja, hij volgde zijn vader op in de gemeenteraad van Lommel. Zijn werkterrein was de driehoek.  Café ‘De Valk’ (bij den Hollander), het gemeentehuis, en Café Melchior.

Gust was niet alleen gemeenteraadslid, hij is ook een tijd schepen van de Burgerlijke Stand in Lommel geweest. Het wetboek zegt: 'De schepen van de burgerlijke stand moet erop letten dat de toekomstige echtgenoten zich bewust zijn van de verplichtingen waartoe zij zich verbinden’.

En op zekere dag was Gust ’s morgens zijn koffieke gaan drinken in de Melchior. Het viel hem op, dat er al wat luidruchtige mensen de pinten lieten aanrukken. Nu staat hij om elf uur in de raadszaal met de driekleur rond zijn middel, en wacht op het volgende paar dat de sprong gaat wagen. Hij hoort gestommel en geroep in de gang. Als ze binnenkomen, duwen ze een koppel vooruit richting Gust. Hij hoort in de groep nog een vrouw roepen. Zeg ‘nee’. ‘Ge gaat in Uw ongeluk lopen’. Van het tweetal dat naar Gust toekomt kan de man nog nauwelijks overeind blijven. Gust herkent de groep als deze die eerder in de Melchior zaten te pimpelieren. Hij weigert het huwelijk te voltrekken en zegt tot het tweetal: "kom volgende week maar terug maar dan in ordentelijke staat".

En zo gebeurde. De week daarop kwamen ze weerom, maar de man was weer in zeer kennelijke staat van dronkenschap. Gust weigerde opnieuw, maar toen barstte het bruidje in snikken uit. Ze klampte zich vast aan Gust en riep “Maar als hij niet zo is, wil hij niet meer”. Wat doet een mens dan, die ook graag een pint drinkt. Een oogje dichtknijpen, en dat heeft Gust toen ook gedaan. Na zijn dienst op het gemeentehuis stapt hij terug de ‘Melchior’ binnen om te wachten op de bus naar Kerkhoven. Daar hebben ze Gust opgenomen in het feestcomité van huwelijksvieringen. Het is die dag zodanig laat geworden dat hij zijn vriend ‘Indekeu’ moest opbellen om nog terug op Kerkhoven te geraken.

Een geweldig verhaal door Louis Schillebeekx