Vandaag in onze rubriek 'Uit de Oude Doos' het verhaal van het Barriershuis. Bron is de website van Erfgoed Lommel, waar je niet alleen heel veel fotomateriaal uit vervlogen tijden vindt, maar ook heel wat wetenswaardigheden én verhalen, zoals onderstaande over het Barriershuis.

In 1790 verkocht Lommel 50 zillen heidegrond (1 zil is ongeveer 1/3 hectare) gelegen in de Lutlommelse heide nabij de pas aangelegde steenweg van Luik naar ‘s Hertogenbosch aan de overheid, toen de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Op die grond zou een multifunctioneel gebouw worden opgetrokken dat tolhuis, logementshuis en boerderij was: het Barrierhuis.

Het Barrierhuis kende turbulente beginjaren. Brand teisterde het gebouw in 1795 en 1800. In 1809 blies een orkaan grote delen van het dak weg. In 1818 verdween het tolkantoor en werd het Barrierhuis een boerderij, die in 1828 door de overheid werd verkocht. In die periode (in ieder geval voor 1842) werd er een olieslagmolen gebouwd van het type rosmolen. Deze molen werd in 1871 afgebroken.

Charles Poutiau, natuurkundige, verwierf het Barrierhuis en omliggende gronden in het begin van de 20ste eeuw. Hij startte er onder meer met een viskwekerij. De luchtvervuiling veroorzaakt door de nabijgelegen zinkfabriek van Overpelt was hem een doorn in het oog.

In 2000 werd het Barrierhuis gerenoveerd tot 16 sociale woongelegenheden, een wijkbibliotheek en vergader– en ontmoetingsruimten voor lokale verenigingen. In 2007 vond Erfgoed Lommel onderdak in het linkerdeel van het Barrierhuis, van op de straat gezien, in de lokalen waar eerder bibliotheek en verenigingen een onderkomen hadden. De vereniging richtte er Erfgoedhuis De Barrier in met kantoren, bibliotheek, archief en vergaderruimten. 

Het Barrierhuis is opgenomen in de vastgestelde lijst van het Lommelse bouwkundig erfgoed.

Bron: Erfgoed Lommel