Vandaag een bijdrage van Sterre Loyens...

Lijfherinnering

Je woont in een huis zonder kamers,
waar deuren verdwijnen en ramen vervagen.
De gangen kronkelen als gedachten,
niet meer wetend waar ze ooit begonnen.

Een kinderstem roept in de verte,
Maar het geluid lost op in stilte.
De tijd speel verstoppertje,
en je weet niet meer wie je bent.

Gezichten verbleken in wazig licht,
wat ooit zo helder leek, is nu verduisterd en dicht.
een hand raakt de jouwe,
maar de naam erbij ontglipt je blik.

Soms is er een glimp van vroeger,
een liedje, een geur, een gebaar.
Het zinkt als een steen in het water,
alles dat je probeert is te zwaar.

Toch blijf je daar,
een ziel verloren in de mist.
Wij pakken je handen,
en houden vast wat er nog is.

Sterre LOYENS