Ik val niet graag op, maar heb een voorliefde voor felle kleuren. Voorlopig haalt de trots het van de spijt, ook al lachen de kinderen me al de hele dag uit en spreken ze me constant aan met een Hollands accent. ‘Let maar op, of straks zit je in de puree!’ gniffelde de jongste. ‘Ien dë pjöj’ëspëtazziej’, voegde ze er in nagenoeg perfect Lommels nog aan toe, hoewel ze nooit in Lommel heeft gewoond.

Ik vind ’m zelf nochtans bijzonder prachtig, de knaloranje trui die ik momenteel draag, ook al lijk ik effectief op een gigantische, fluorescerende wortel of een geselecteerde van het Nederlands elftal.

Gisteren liep ik nog als een grijze muis (in een grijs hemd) rond in het vroegere Wijnegem Shopping Center, dat tegenwoordig met de (on)nodige poeha en op nog meer verengelste wijze Wijnegem Shop Eat Enjoy genoemd wordt. Je vindt er 250 winkels onder één dak, daar in Winegum. Lommels chauvinistisch als ik ben, waagde ik mijn kans bij JBC, het door ex-wielrenner en Lommelaar Jean-Baptiste Claes uit de grond gestampte kledingconcern dat zijn initialen draagt. En ja, ik vond wat ik zocht en heb het gekocht. Zo simpel kan het leven zijn. Een absoluut koopje in de solden, met maar liefst zeventig percent korting. Lommelaars die elkaar iets gunnen. Mooi is dat.

Gisteren gekocht en vandaag al om het lijf. Het zegt wat over mijn gretigheid. Noem het mijn draagkracht. Dit oranje kledingstuk draag ik met trots, omdat het me terugbrengt naar mijn wortels, mijn roots, en ik ben de vleesgeworden wortel.

Om heel eerlijk te zijn, voel ik me alleen Belg als de Rode Duivels spelen. Van enig Limburgs chauvinisme is evenmin sprake, tenzij een minimaal, kortstondig opflakkerinkje als een of andere arrogante Antwerpenaar een denigrerende mop maakt over Limburgers in het algemeen. Niet dat ik er ooit wakker van zal liggen.

Ik voel me al heel mijn leven een buitenbeentje. Vandaag, wortelgewijs, zelfs een buitenpeentje. Op zich is Lommel ook een buitenpeentje. Met oranje roots. Misschien hadden we nooit geruild mogen worden met Luyksgestel. Soms heb ik het gevoel dat Lommel er niet echt bij hoort, niet bij Limburg, noch bij België. Ach, misschien heb ik dat gevoel wel helemaal alleen en voelt niemand anders het zo. Zelfs dat zou me niet verbazen.

Ironisch genoeg haalde de hartstocht me weg uit mijn geliefde Lommel, maar ontworteld ben ik nog lang niet.

Danny Vandenberk