Zelf Lommels nieuws insturen? Dat kan via lommelsegazet@telenet.be

Danny Vandenberk

Wiskunde

Wiskunde

Op school had ik een relatie. Met wiskunde. Een haat-liefdeverhouding. Als perfectionist vond ik het exacte karakter van wiskunde erg aantrekkelijk. Alles lekker definieerbaar en gedetailleerd. Toch heb ik altijd meer affiniteit gehad met woorden dan met cijfertjes. Daarom, en ook vanwege mijn beperkte mathematische aanleg, grote gestalte en gevoelige

Zjuust ientéds

Zjuust ientéds

Gë meugt ‘t gërust weetën: as ëk heejëlëgans alleejën zén, prauwët ëk veul teegë mën èègën. Vural as ër sprààk is van tijdsnóuwëd of druktë ien mënnë kop, duun ëk dè gèèrë hèrtóp. Dè hölpt um dings (rappër) gëdòn en gëorganiezeejërd të krijgën en bégëvollëg zörgt dè vur mèntauwël rust.

'Bad to the Bone'

'Bad to the Bone'

Een appelflauwte. Ik weet niet goed wat het inhoudt, maar ik heb er ongetwijfeld een, gezien mijn huidige ziektebeeld en het feit dat ik daarnet anderhalf uur intensief heb gefietst, ondanks vrij tropische temperaturen. ‘Zich draaierig voelen na een lichte flauwte,’ zegt mijn online medisch woordenboek, ‘op het aanstellerige af,

Hët gëvauwër van dë schippër

Hët gëvauwër van dë schippër

Óp mé lèèvëskielëmëtriekskë stónnën ampër eejënëntwintig jauwër toendè’k dringënd binnë moes ien’t zie’ënhuis vur ‘n óppërassiej èn mén amandëlën. Hët nààwdën ër, want ëk kós bëkans nie mir sli’ën. Ik gëleujëf vur dë vààstë worhéd dè tër ‘n abcès of iets óp zauwët. ‘t Leek wöl

Ochtendelastiek

Ochtendelastiek

Hoe ouder ik word, hoe minder vanzelfsprekend ik het vind om er te zijn, hoe glanzender, sappiger en zoeter het krieken van de dag en hoe blinkender het goud in de mond van de ochtendstond. Mijn overactieve geest heeft genoeg aan een paar uur pittend pauzeren om in eerste instantie

Pijn ien dë kuit dus

Pijn ien dë kuit dus

Mi mén hààn hém ëkik ménnë kòòst nóuwët kunnë vërdienën. Ni dè’k spissëfiek lui zén of zóuwë, neejë, dè kan ëk nie zéggën. Ózzë lievën heejër hit ër mé ien dën tijd gëwóuwën tweejë lingsë gëgóóvën. En ë zittënd gat. Bégëvollëg zén ëkik meejër ë pènnëlè’ërkën, ë buuróómènnë’

Traag is tragisch mooi

Traag is tragisch mooi

Het zal wellicht geen toeval zijn, maar ik heb een zwak voor slome dieren. Ze hebben een air van goedaardigheid. Een luiaard bijvoorbeeld lijkt onophoudelijk te glimlachen terwijl hij uit zelfbehoud meestal ergens onopvallend in een boom hangt te hangen. Op de grond is hij kwetsbaar, want zijn topsnelheid bedraagt

Wa kumt dè kumt

Wa kumt dè kumt

‘t Is kriezis. Iedëreejën mut dëm bóksëmbàànd ènhauwëlën. Gëlu’ëg hém ëkik nie veul nóuwëdëg. Gèft mé ‘n dak bóóvë ménnë kop, në kómpjoetër mi intërnét, nën tillëvieziej, nën ottó (dè mut nie veul pëtiek zén, génnë zjààr, mè ók génnë va kjèskëschiet, want ëk stòn nie gèèrën ien pan)

Russisch ei

Russisch ei

Een kip zonder kop legt een ei. In het winkelwagentje. Een Russisch ei. Lekker! De kip zonder kop ben ik, want ik ben m’n winkelbriefje vergeten en dat maakt me zenuwachtig. Omdat het een hele brief was, met een volgeschreven voor- en achterkant. Het wordt een huzarenstukje om overal

Aimabel immobiel

Aimabel immobiel

Een krab met jeuk is nooit grappig. Een mug evenmin. Sinds ik een draagdoek rond mijn pijnlijke linkerarm en -schouder gedrapeerd heb, zijn een aantal kriebelige plaatsen van mijn lichaam quasi onbereikbaar geworden. Bijgevolg (nee, bijen vind ik ook maar niks) lijd ik sinds kort aan acarofobie, de angst voor

Val

Val

Beter een goede buur dan een verre vriend, denkt mijn rechterwijsvinger terwijl hij toekijkt hoe zijn duimbuurman de spatiebalk beroert. Ik doe natuurlijk wel het leeuwendeel van het werk, denkt hij, maar alle hulp is welkom. Verwijtend richt hij zijn blik op de vijf ‘verre vrienden’ die zomaar wat rondhangen

Ontmoeting met Heidi Loenders

Ontmoeting met Heidi Loenders

Ik trek eropuit. Een doordeweeks praatje of een diepgaand gesprek, niet noodzakelijk een klassiek interview met vragen en antwoorden. Ik breng het verhaal op mijn manier. In dat opzicht zijn het meer dan ontmoetingen. Het zijn ‘ont-moetingen’ waarbij niks moet en alles mag. We moeten immers al zoveel. Levensverhalen of

Zwanenzang

Zwanenzang

Wat we ermee moesten aanvangen? Ik had absoluut geen idee. Overleven, dat was het enige waar ik aan dacht. En aan nog 1001 andere dingen. Dat het een natuurlijke reactie was, heel normaal en gezond zelfs, een manier om de lichaamstemperatuur min of meer constant te houden en gevaarlijke oververhitting

Goestingskës sting'ë niej

Goestingskës sting'ë niej

Ik zén dë dobbëlzinnëchè zèllëf. ‘n Ààwërwéts jónk. Nën éxpiriemènteejëlë niksdèrrëvër. Jénnën diejë veul bëzwèèj mékt óóvër ‘n pruts en dër tëgëlij’ërtijd di’ëls vur dën èèvëveul bé lékt të stòn. Në cóntróólëfriek diejën avvëntoe niks èn zën èègën (löt stòn èn iemand andërs) të zéggën hi. As ëk

Ontmoeting met Conny Kolen

Ontmoeting met Conny Kolen

Ik trek eropuit. Een doordeweeks praatje of een diepgaand gesprek, niet noodzakelijk een klassiek interview met vragen en antwoorden. Ik breng het verhaal op mijn manier. In dat opzicht zijn het meer dan ontmoetingen. Het zijn ‘ont-moetingen’ waarbij niks moet en alles mag. We moeten immers al zoveel. Levensverhalen of

Ik ben anders

Ik ben anders

Het is verre van toeval dat veel Spaanse toeristen in Nederland breed lachend selfies maken voor Rabobank-kantoren. Alles heeft te maken met de ietwat ongelukkig gekozen naam. ‘Rabo’ betekent in het Spaans namelijk ‘penis’ of ‘staart’. Een en ander kan soms ook positief uitdraaien. De ook al Nederlandse opticienketen Hans